เจ้าชายแห่งราชสีห์

        ปราสาทแห่งนี้ตั้งอยู่บนเนินเขา จุดที่สู่งที่สุดกล่างป่าเขาไร้บ้านเรือน สร้างมาได้พันกว่าปีแล้ว สืบทอดไปยังรุ่นลูกรุ่นหลาน

จนมาถึงเจ้าชายนิคาลช์ ผู้ครองนครแห่งนี้ พระบิดาพระมารดาได้สิ้นพระชนม์ด้วยเรือใบอำปางลงทำให้ผู้ที่เดินทางในเรือสูญหายหมด ไม่ทราบสาเหตุว่ายังมีชีวิตสักคน ทั้งสองพระองค์ได้เดินทางไปสัมผัสไมตรียังพระนครอื่น ได้เกิดพายุแรง ฝนตกกระหน่ำ ต้นไม้หักโค่น เรื่องได้แตกหักลงเป็นสองท่อนจน ร่างของทั้งสองพระองค์ได้หายไปกับทะเล ตรงกับวันพระบรมราชสมภพ (วันเกิด) 25 พระชนมพรรษาของเจ้าชายนิคาลช์ ม้าเร็วได้ส่งสารยังเจ้าชายผู้เป็นราชทาญาติเพียงพระองเดียว

       เจ้าชายนิคคาลช์ ผู้ทรงพระปรีชาสามารถพระราชปฎิสันถาร (พูด) กับราชสีห์ในยามที่พระองค์มีภัยอันตราย ราชสิห์จะปรากฎตัวขึ้นช้วยเหลือยพระองค์

        ครั่งที่ประองค์ยังทรงพระเยาว์ ได้เด็จประพลาดป่าล้าสัตว์กับอัศวินที่หลาย อัศวินลุคาร์ กำลังจะยิงธนูล้าแม่สิงโต ที่มีลูกเล็กๆ ยังช้วยตัวเองไม่ได้ เจ้าชายนิคคาลทรงทอดพระเนตร์เห็นจึงเสร็จลงจากทรงม้าสีขาว ขอร้องให้อัศวินลุคาร์ไว้ชีวิตแม่สิงโตสะ แต่อัศวินไม่ยอมฟังคำบรรชาของพระองค์ จึงมีการต่อสู้ลบกันอย่างดุเดือน อัสวินมีร่างกายบึกกำบันกว่าพระองค์ เจ้าชายนิคคาลช์ได้พลาดไปฮอกของอัศวินจึงตั้งเป้าที่จะทิ้มลงตรงหัวใจของเจ้าชาย นางราชสีห์จึงเข้าไปช้วยเจ้าชายผู้ยังทรางพระเยาว์ การต่อสู้ลบกันอย่างร้ายกาลบาดเจ็บไปทั้งสองข้าง อัสวินลุคาร์หลบหนี้ไปเข้าไปในป่าลึกอีกด้านนึ่ง ส่วนแม่ราชสิห์เจ้าชายนำไม้มาประกอบเข้าด้วยกันใช้ม้ขาวรากนำร่างที่บาดไปลักษาในกระท้อมกล่างป่าลึก กระท้อมแห่งนี้เป็นกระท้อมหลบภัยส่วนพระองค์ที่พระบิดามารดาได้สร้างไว้เป็นความหลับสุดยอด ไม่มีใครทราบได้ว่าเจ้าชายอยู่ไหน เจ้าชายส่งขาวด้วยนกพิลาบขาว

        นายพลบีเตอร์ ได้ยุยงให้เกิดการจลขึ้นหวังว่าตนจะได้ครองปราสาทเอฟพร้อมพระนครแห่งนี้ ตนได้หลงไหลกับความงานอันยิ่งใหญ่ของปราสาทราชถาน เกิดความโลภอย่างไม่รู้จักเพียงพอ ทำให้พระนครเอฟเกิดความวุ้นวายไปสาละพัส บ้านเรื่อนของไผ่ฟ้าประชาราชจะตั้งอยู่ใต้หุบเขาลอมรอบด้วยป่าลึก ป่าอีกฝั่นหนึ่งจะติดกับทะเล

เปิดเรื่องไว้ก่อนเดียวจะมาต่อ ถ้าได้รับการต้อนรับอย่างดี เม้นไปก่อนนะ